Werken is een eerste vereiste hier in Nederland. Familie, vrienden, kennissen en...oh ja,.. kinderen komen pas op laatste plaats. Vooral die kinderen nemen veel tijd in beslag. En dat hebben we niet in Nederland Werkland. Daarom trekt het kabinet vijf miljoen euro extra uit voor een buitenschoolse opvang, zodat de ouders de kinderen alleen nog maar naar bed hoeven te brengen wanneer ze thuis komen. Zo kunnen de ouders volledig alle tijd besteden aan lekker druk bezig zijn voor de maatschappij en hun carrière. Zo wil de overheid scholen laten uitgroeien tot centra waar kinderen de hele dag worden bezig gehouden. Dit allemaal volgens Zweeds model. Op die manier kunnen de ouders zich volledig overgeven aan hun werk. De kinderen gaan dan in kuddes naar de opvang toe en blijven daar dan de hele dag. Dat scheelt de ouders enorm in tijd en opvoeding, want dat komt er toch niet meer van wanneer die ouders hele dagen aan het werk zijn en in de avond bekaf en "voldaan" thuis komen. Wie heeft er dan nog zin in om een kind op te voeden? Niemand toch?? Dus dat hoeft dan niet meer. Je haalt het kind van de opvang af, geeft het even snel wat te eten en dan nog sneller naar bed met dat kind. Vervolgens kan de hardwerkende ouder van een welverdiende rust te genieten. En de andere ochtend breng je het kind gewoon weer naar die opvang toe en kun je ongestoord lekker je tijd besteden aan je carrière. Mooier kan het toch niet? Zo hecht het kind ook niet teveel aan de ouders. En zodra die kinderen op eigen benen kunnen staan (wat tegenwoordig rond hun twaalfde al van ze wordt verwacht) en op zichzelf gaan wonen om ook het leven alleen maar aan werk te besteden, hebben de ouders eindelijk nog meer tijd voor hunzelf. Bovendien lopen ze niet het risico dat de kinderen later teveel bij hun om de deur heen hangen, omdat ze toch niks met die ouders hebben. Want dat beetje opvoeding dat de kinderen hebben gekregen is op de kinderopvang gebeurd. En liefde kennen ze niet. Daar hadden de ouders geen tijd voor. Dus dat scheelt ook weer. Nu maar hopen dat de kinderen op die opvang mee krijgen wat wel en wat niet mag en wat normen en waarden zijn eigenlijk zijn. Want daar hebben de huidige generatie opvangkinderen niets van mee gekregen.
En dan het kabinet. Die heeft eindelijk zijn punt bereikt. Het Nederlandse volk is langzaam maar zeker, zonder het zelf door te hebben, klaar gestoomd om door de overheid gehoorzaam gestuurd te worden. De fatsoenlijke en menselijke opvoeding van het kind door hun ouders is sluipenderwijs overgegaan tot een standaard liefdeloze en hersenspoelende opvoeding op de overblijf, de dagopvang, op de tussenschoolse opvang en straks ook zeer ruim voor en na schooltijd. Dan halen de uitgeputte en uitgewerkte halfgestreste chagrijnige ouders hun kinderen snel van school, geven ze een hap eten en een strijk over hun bol en donderen ze hun kroost zo snel mogelijk in hun bed om ze vervolgens de andere ochtend weer snel naar school te brengen, want onze Nederlandse robotbevolking moet WERKEN! Carrière maken. Hypotheken hebben. In een dure auto rijden en....... nog meer kinderen hebben om vervolgens nog veel meer robots te creëren om heel erg veel te....WERKEN! Vrijwilligers inzetten" heeft oud minister van Aartsen ooit gezegd bij het langer open houden van die scholen. Nee, zeker geen fatsoenlijk salaris betalen hoor! Daarnaast mag je van de minister van sociale zaken geen vrijwilligerswerk doen met behoud van uitkering. En als je werk hebt, heb je geen tijd om vrijwilligerswerk te doen. Hoe willen ze dat nou oplossen dan? En hoe zit dat nou met die menselijke en liefdevolle opvoeding van het kind i.p.v. een standaard fabrieksopvoeding? Dat interesseert het kabinet helemaal niets. Want er is maar 1 ding heeeeel belangrijk. En dat is….. HEEL VEEL WERKEN! En wat krijg je van al dat gewerk van die ouders?? Hangjongeren, rotkinderen, onopgevoede jeugdige criminelen, kinderen met gedragsproblemen en een “schijt aan alles” jeugd. Het kan daarom ook niet vaak genoeg worden gezegd. Tweeverdieners hebben nu eenmaal niet de tijd om een goede opvoeding aan hun kinderen te geven. Waar is pa of ma wanneer het kind van school thuis komt? Die zijn er niet.
Sleutelkinderen, meer buitenschoolse opvang enz. enz. bevorderd nu eenmaal niet een goede opvoeding, ondanks dat er op de opvang goeie krachten werken die met liefde de kinderen zoveel mogelijk plezierig bezig houden. Jonge kinderen hangen later steeds meer op straat om en leren niet wat nu eigenlijk wel of niet kan. Scholen en opvangplaatsen kunnen nu eenmaal niet dat bieden wat de ouders wel zouden kunnen bieden. Maar zulke ouders zijn er bijna niet meer. Emotioneel gezien krijgen kinderen tegenwoordig niet de aandacht die ze horen te krijgen. De kinderen gaan dus onbewust naar aandacht vragen. Maar dan vinden de ouders ze opeens weer te druk, hebben ADHD of er mankeert hun iets waar dan weer een psycholoog bij moet komen kijken, die de boel alleen nog maar erger maakt en de speelsigheid uit het kind verband om de ouders hun rust te kunnen geven. Eventueel met medicijnen of gedragstherapie om zoveel mogelijk het kindzijn te onderdrukken. En dat allemaal omdat vele Nederlanders zo nodig kinderen willen hebben, maar ook een lekkere drukke baan en dus geen last van hun kroost wil hebben. En dat is een zeer slechte combinatie bij een opvoeding. De overheid stimuleert daar nou ook niet bepaald in een goede opvoeding van het kind. Iedereen moet alleen maar veel en langer werken. En dat is leuk, gezond en goed voor de maatschappij, laten ze weten. Maar dat is helemaal niet zo leuk voor het kind. En zeker niet goed voor dat kind. Kinderen hebben alle aandacht nodig van hun ouders. En ouders horen zoveel mogelijk tijd te besteden aan hun kind, in plaats van het te dumpen op allerlei dagverblijven. Dat brengt alleen maar onopgevoede kinderen voort en vaak met veel gedragsproblemen. En dat ligt hem uiteraard niet aan de kleuterjuffen, de begeleiding of wie dan ook maar die de kinderen met alle liefde opvangen, maar aan het simpele feit dat de kinderen ook ouderliefde nodig hebben en zoveel mogelijk ouderlijke aandacht krijgen.
De gezellige gezinssituatie, die simpele waarschuwingen die een volwassen persoon kan geven omdat ze weten wat wel en niet mag, een knuffel, een aai over de bol en samen met je kind in de keuken het eten klaar maken. Alleen van zo’n opvoeding kunnen kinderen in bijna alle gevallen weer fatsoenlijk worden opgevoed. Maar daar zijn we helaas al twee generaties te laat mee om dat in te zien. De huidige generatie ouders kunnen hun kind vaak niet uitstaan, zijn teveel gestrest om hun kind de nodige aandacht te geven en weten niet hoe ze een kind moeten behandelen. Sommige kinderen worden zelfs mishandeld. En dat gebeurd de laatste jaren steeds vaker. En dat komt omdat de huidige generatie ouders ook van jongs af aan in de één of andere opvang zijn gestopt omdat de ouders het zo druk hebben. Tja, en dan is van een echte gezinsopvoeding geen sprake meer en krijgt de maatschappij er weer een nieuwe golf rotjongeren bij. En het ergste is; die jongeren beseffen zelf niet eens waar ze mee bezig zijn, want dat is hun nooit bijgebracht. Het meeste hebben ze opgestoken op straat of van vrienden op school. Een oplossing zou zijn om het tweeverdienen aan banden te leggen, zodat de ouders tijd hebben om het kind op te voeden. En dat willen ze vast wel, anders hadden ze geen kind genomen. Toch??? En als ouders daar niet achter staan, dan zijn het egoïsten en willen wel alles hebben, maar er voor zorgen..... ho maar. Zo was er op SBS iets over een kindervakantie. De ouders hebben zo’n drukke baan, dat ze niet eens een vakantie kunnen plannen om samen met hun kinderen er op uit te gaan. De moeder laat weten; "Ach, ik vind het wel even lekker. Dan heb je ook niet dat gestress om op tijd thuis te zijn om eten te maken voor het gezin. Bovendien kan ik wat langer doorwerken". Eén van de kinderen zei dat wel leuk te vinden. Dan heb je dat gezeur van je ouders niet aan je hoofd en je kunt dan lekker stoere dingen gaan doen waar anders je ouders steeds op letten. En daar zit nou juist helemaal de fout. Die moeder moet niet meer tijd aan haar werk kunnen besteden, maar meer tijd aan de opvoeding van haar kinderen. Haar zoontje gaf het al aan. "Je kunt dan lekker stoere dingen gaan doen waar anders je ouders steeds op letten". Tja, die stoere dingen waar anders je ouders zo opletten, maken dan langzamerhand etterbakjes van die kinderen. Want in de ogen van de jeugd is alles stoer wat juist niet mag. En dan zit de maatschappij er uiteindelijk mee.
Dus lieve mensen; Wil je kinderen? Dan hoort de opvoeding van het kind op de allereerste plaats te komen. Niet voor 1 jaar, maar meer dan genoeg tijd vrij maken voor de eerstkomende 15 jaar. Want die periode is het allerbelangrijkst voor de opvoeding en is ook die periode dat het kind wordt gevormd voor de toekomst. Dus niet nog meer opvang, maar meer opvoeding door de ouders. Alleen dan kun je weer een fatsoenlijk mens creëren. Kinderen moeten niet harder worden aangepakt, maar de samenleving moet anders worden opgezet. De meeste ouders werken allebei en hebben domweg niet genoeg tijd om het kind een fatsoenlijke opvoeding te geven of doen er in veel gevallen niets aan om het kind de nodige aandacht te geven. De kinderen voeden elkaar op. En kinderen vinden nu eenmaal dat leuk wat nou net niet mag. En ze vinden het nog gewoon ook. Logisch. Wie brengt hun de hele dag bij wat wel en wat niet kan?? Niet die vier opmerkingen van pa of ma wanneer ze thuis komen van het werk. En dan zijn er ook nog ouders die vinden dat hun kind veel fatsoenlijker is dan het kind van een ander. Ja, de meeste kinderen zijn ook niet gek? Die weten vaak heus wel dat ze dingen doen die Pa en Ma niet leuk vinden, dus zijn ze thuis poeslief. Maar weten die ouders eigenlijk wel wat hun kind de hele dag uitspookt wanneer pappie en mammie hard aan het werk zijn? Nee dus. En dat kunnen ze ook helemaal niet weten, want ze hebben de hele dag hun kop bij die baan die schijnbaar veel belangrijker is omdat ze allemaal schulden hebben om boven hun stand te leven om er maar bij te horen of omdat het ene huisje boompje beestje veel mooier moet zijn dan het andere huisje boompje beestje. Oh ja. En ook nog een kindje er bij, waarvan ze denken dat het net zo gemakkelijk is als een beestje te hebben. Niet dus! Geen 1 kind weet automatisch wat wel en wat niet kan. Dat moet een opvoeding doen. Een hond geef je te eten, laat je uit en dump je ergens wanneer je hem even niet wil zien. En dat hoor je met een kind niet te doen. Dat is meer dan alleen maar een aai over de bol en even eten geven. En die dump je ook niet op een vakantiekamp om maar even geen zorgen aan je hoofd te hebben. Daar creëer alleen maar nieuwe generatie "laat de school de opvoeding maar doen" ouders mee.
om kotsmisselijk van te worden!